Kennismaken met het echte Kenia

Zondag 6 april tijdens de lunch kwam Jos binnen met een Keniaans meisje en een Nederlandse jongen uit Luxemburg. Zij aten wat mee. Erik, de jongen, loopt stage bij een ontwikkelingsorganisatie die voor hulp biedt aan boeren. Zij zorgen ervoor dat ongebruikte melkmachines in Nederland of andere ontwikkelde landen, in landen terechtkomen die het wel echt nodig hebben. Een goed initiatief vind ik, want met al de subsidies die er in Nederland aan boeren gegeven wordt om materiaal aan te schaffen, kopen Nederlandse boeren nieuwere technieken en wordt er met de ‘oude’ apparaten niets meer gedaan terwijl zij nog wel goed functioneren. Erik vroeg of we mee wilde naar de stad. Deze kans lieten we uiteraard niet aan ons voorbij gaan. Hij was met een Keniaans meisje dus die zou ons goed kunnen vertellen hoe alles in zijn werk ging. Daarnaast werden we met een gekleurd iemand vast niet afgezet en kon zij mooi zeggen wat de normale prijzen zijn voor de taxi. We konden nu ook meteen een Keniaanse simkaart gaan halen, zodat we ook gemakkelijk met Jos contact op kunnen nemen en ook is het sms’en hiermee naar Nederland een stuk goedkoper.
De weg in de taxi naar de stad toe was op zichzelf al een hele beleving. Overal mensen. Ze liepen met van alles te sjouwen. Varkens met hele kuddes biggetjes en allerlei koeien liepen langs de kant. De huisjes weergaven ook typisch mijn beeld van Afrika. Van modderhuisjes tot golfplaten huisjes ik zag het allemaal. Ondereg naar de grote stad zag je een soort van kleine samenlevingenetjes aan je voorbij gaan. Op golfplaten huisjes stond hotel geschreven en er waren huisjes met “restaurant” erop, die nog net niet uit elkaar vielen. Super om te zien. Ik met mijn foto fetisch wilde het liefst allerlei foto`s maken, maar helaas was het raam geblindeerd zodat men niet zag dat er misschien wel rijke mensen in de auto zouden zitten. De taxi auto`s hebben ook geen taxi bordje op zich, zodat men niet ziet dat het een taxi is en dus een “rijk” persoon vervoerd. Wij maar denken dat we er vanaf het vliegveld goed aan deden een auto te pakken met een taxi bord, omdat deze het meest betrouwbaar leek. Zowiezo was het eigenlijk al niks dat we een taxi zo laat hadden genomen. Van Jos mochten we ook niet te laat uit de stad terug komen. Het liefst voor het donker, maar uiterlijk voor 9 uur. Wel fijn dat je duidelijk merkt dat hij zich verantwoordelijk voor ons voelt.
In de stad wilde ik al helemaal graag foto`s maken, maar het Keniaanse meisje en Eric raadde dat af. Ik heb toch in een rustige straat een foto gemaakt, maar tja die was ook niet zo leuk. Nu ben ik zo bang dat ik later niet meer weet hoe het allemaal was zo hier. Wel vind ik het een leuk idee dat ik het Remco nog kan laten zien. Niet dat hij mij zal helpen in mij het te laten onthouden, want zijn geheugen is al helemaal niks.
Toen we de shopping mall ingingen stond er al een soort van politie die je fouilleerde en met zo`n detector ding langs je heen ging. Dit zijn de maatregelen die zijn getroffen sinds die gijzeling in Nairobi vertelde dat meisje. De supermarkt had van alles. Ik heb alleen de haar-mouse nog niet kunnen checken. Dus met mijn 1 bus haar-mouse hier voor de komende tijd, zullen er op gegeven moment geen foto`s meer verschijnen voor het geval dat jullie gaan denken dat ik hier bij de rastafarie ben aangesloten. Gelukkig hadden ze wel pindakaas. Yihoe peanut butter jelly voor mij!!! Ook kochten we nog wat bier zodat we Bob ook nog een avond konden voorzien. Ik ben er ook wel benieuwd naar, naar dat lokale biertje hier. Ze hadden zelfs Bavaria in de supermarkt, dus mocht ik het echt even allemaal niet meer zien zitten kan ik nog altijd grijpen naar het oude vertrouwde. Helaas konden we geen simkaart kopen. Blijkbaar moest je je legitimeren en wij hadden geen paspoort bij. Ach de volgende keer beter. We dronken nog wat in een barretje en vervolgde hierna weer onze weg naar huis. We hadden nog wel even nummers uitgewisseld zodat we nog wat met elkaar zouden kunnen gaan doen of bepaalde informatie konden vragen. Van het terror alert hebben we weinig gemerkt. Jos had ook wel gezegd dat het waarschijnlijk een fake iets was. Eldoret is immers niet zo toeristisch en dus niet de moeite waard.